Techniek Sandcasting

Sandcasting is letterlijk vertaald: het gieten (casten) van glas in zand. Zand heeft de eigenschap om niet, althans niet veel, aan glas te kleven wanneer we zand en glas samen verhitten. Het zand heeft een veel hogere smelttemperatuur. We kunnen in zand afdrukken maken. Die afdrukken kunnen we vullen met glasbrokjes. In de glasoven verhitten we het glas tot ongeveer 850 graden, zodat het glas dik stroperig wordt. De indrukken in het zand vullen zich nu met glas, en de vorm die we in het zand hebben gemaakt krijgen we, als het glas is afgekoeld, in glas terug.

In de workshop vullen we een metalen bak met speciaal zand, dat we vermengen met een beetje kleipoeder (bentoniet) of gips om het zand wat kleveriger te maken. als we nu een afdruk in het zand maken valt het zand niet zo snel uiteen. U maakt nu, met behulp van diverse attributen, een diepte-afbeelding in het zand: een negatiefmal voor het te vormen glasobject. U moet dus “andersom” denken. Als u een kuiltje maakt in het zand, dan loopt dit vol met glas en zal uiteindelijk een bultje worden in het glas. Waar een verhoging in het zand gemaakt is kan geen, of minder, glas komen. Dit wordt dus een uitholling in het glas. Met verschillende kleuren glas, met fijne en groffe glaspoeders (“fritten” genoemd) en dunne rechte glasstaafjes (“stringers”), en met koperdraad en koperfolie, kunt u mooie ontwerpen maken in het zand, waarna alles met elkaar versmolten wordt.

De metalen bak in de oven, en het glas zal in uw mal smelten en de aangebrachte kleuren en andere toevoegingen meenemen.